Skip to content

Gooi het roer om!

Je leeft je leven, je hebt een aardige functie, je hebt het best naar je zin en je verdient goed. Toch knaagt er iets van binnen bij je nadat je van je vakantie terugkwam. Je twijfelt of je wel je passie uitleeft. Wat is er bij jou nodig om te gaan doen wat je altijd al wilde? Een bore out? Een ernstige ziekte van je partner? Een ramp overleven? Vreemd eigenlijk dat we soms eerst iets ernstigs moeten meemaken om onszelf wakker te schudden. Laat je inspireren door het verhaal van Els Visser*.

‘Els Visser overleefde vijf jaar geleden ternauwernood een schipbreuk in Indonesië. In 2018 won ze in Maastricht haar eerste Ironmantriatlon, een van de zwaarste sportwedstrijden ter wereld.’ Zo begint het artikel ‘Van drenkeling tot ijzervreter’ in de Volkskrant. Op zondag 5 augustus won Els haar eerste triatlon en werd ze Nederlands kampioen in een van de zwaarste sportdisciplines die er bestaan (3,86 kilometer zwemmen, 180,2 kilometer fietsen en een marathon van 42,195 kilometer).

Als je dit zou lezen zonder de rest van haar verhaal te kennen, zou je er niet van opkijken. Terwijl het natuurlijk een ongelofelijk knappe prestatie is. Maar ze was geen topsporter maar arts.

Vijf jaar geleden tijdens een rondreis door Indonesië kwam de toeristenboot onderweg van Lombok naar het eilandje Komodo in de problemen. Visser zat op die boot. In woest water sloeg er een gat in de romp. Het schip zonk. Visser was er na een dag dobberen op volle zee in een te kleine reddingsboot van overtuigd dat ze de schipbreuk niet zou overleven. Wachten was niet aan haar besteed. Ze zwom samen met een Nieuw-Zeelandse acht uur lang naar een onbewoond, vulkanisch eiland. De vrouwen dronken hun eigen urine om de vochthuishouding enigszins op peil te houden. Een dag later werden ze gered door een boot die toevallig langs het eiland kwam. Thuis ontdekte ze dat hardlopen haar hielp om haar hoofd leeg te maken. Ze deed twee jaar geleden voor de lol mee met een triatlon, die ze won. Ze besloot serieus werk van haar sport te maken. Haar ervaringen in Indonesië hadden haar een enorme levenslust bezorgd, met als motto: stel dromen vooral niet uit. Wat een inspirerend verhaal!

Ze wil inmiddels liever atleet zijn en niet meer die ene bekende schipbreukeling. ‘Die schipbreuk is iets wat ik verwerkt heb’, zegt ze. ‘Het zal altijd een onderdeel van mijn leven blijven. Het heeft me de triatlon gebracht, maar het is niet meer relevant.’

Ruim 19 jaar geleden kreeg ik de kans om voorganger te worden in de kerk waar ik zelf kwam. Een onbewuste droom kwam uit, ik ging doen waarvoor ik gemaakt was. Dit was het wat ervoor zorgde dat ik me als een vis in het water voelde. Ik deed wat ik het liefst wilde. Ik herinner mij dat ik bij mijn afscheid van mijn voormalige werkgever, tijdens een etentje mijn droom presenteerde. Collega’s bewonderden mijn moed om achter mijn droom aan te gaan. Ik heb hen geïnspireerd én mezelf. Daarna volgden nog meer stappen, ik deed een coachopleiding, werd Mediator en startte mijn eigen bedrijf. Ik leef nu gepassioneerd mijn droom uit. Ik geniet van het leven.

Zingeving en passie is een unieke bron van energie en kracht. Het voedt focus, sturing, passie en doorzettingsvermogen. In het boek ‘Altijd scherp’ kwam ik de volgende vragen tegen. Neem even de tijd om de volgende vragen voor jezelf te beantwoorden en geef jezelf een cijfer van 1 tot 10:

  • Hoeveel zin heb jij ’s ochtends in je werk?
  • Geniet je van je werk (los van wat je ermee verdient)?
  • In hoeverre doe jij je werk op basis van diepgewortelde waarden?

Heb jij minder dan 22 punten gescoord? Dan leef je op de automatische piloot. Ik zeg: tijd voor verandering. Ga je wachten op een crisis of besluit je vandaag al het roer om te gooien? Ik zeg uit eigen ervaring: vandaag doen, het is de moeite waard!

Je missie ontdekken’ is een thema waar Michiel graag anderen in coacht. Wie ben je en waarvoor sta jij? Veel mensen kunnen hierin (verder) groeien. En, wat is de opdracht die je hier op aarde hebt? Dit kan je ontdekken en als jij je missie weet dan geeft dit een enorme focus en veel energie.

* Bron: de Volkskrant, ‘Van drenkeling tot ijzervreter’, 6 augustus 2018 

Ik ben Michiel Santman, 58 jaar. Tot 1 januari 2023 was ik werkzaam als voorganger in Shelter Haarlem, een moderne kerk in Haarlem Noord. Als coach en trainer ondersteun ik anderen in hun ontwikkelingsproces. Dat doe ik in individuele gesprekken rondom thema’s als ‘ontdek je missie’, ‘wees authentiek’ en ‘wees emotioneel gezond’.
Ik train mensen in het verder ontwikkelen van hun vaardigheden op het gebied van (persoonlijk) leiderschap en communicatie. Als teamcoach begeleid ik teams die meer uit de teamsamenwerking willen halen of dreigen vast te lopen. Ik spreek hen aan op de gezamenlijke verantwoordelijkheid en teamkracht. Issues die tussen mensen spelen horen niet onder tafel te liggen maar ‘erop’!

Comments (0)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top