Te oud om te leren?

Echte verandering gaat over meer ontdekken over jezelf en in een lerende modus blijven. Je kunt niet veranderen als je niet bereid bent te reflecteren en naar je overtuigingen te kijken. Wat zeg ik tegen mezelf en is dat helpend of remt het mij juist af? Toen ik (Marjoke) 59 was ben ik aan een opleiding begonnen. Een echte opleiding, geen korte cursus of workshop maar nieuwe dingen in mijn hersenpan stoppen om daar later, als ik er iets mee ging doen, dit toe te kunnen passen. Bij de start van de opleiding ontdekte ik over mezelf dat ik vond dat ik te oud was om dit nog te gaan doen. Een overtuiging die mij in de weg zat.

Door aan mijn tweejarige opleiding te beginnen kwam ik in een soort snelkookpan terecht. Naast de nieuwe, zeer interessante dingen die ik leerde over de psyche van de mens, hoe psychische problemen ontstaan en hoe deze aangepakt kunnen worden ging ik ook aan de slag ‘met mezelf’. En vaak waren dit niet zozeer interessante dingen, eerder genante, irritante en lastige dingen. Maar gaandeweg de opleiding, waarin acceptatie van mijn irritante en lastige aspecten een belangrijke sleutel bleek te zijn, kwam er een ongekende mildheid naar mezelf. Een mildheid, zo ontdekte ik, die ik eerder nooit ervaren had. Ik kwam erachter dat ik hoge eisen aan mezelf stelde en ging op zoek naar de bron ervan. Ik ontdekte dat mijn gedachten dat ik ‘niet goed genoeg’ was ergens begonnen waren. En ook hierin hoefde ik mezelf niet te veroordelen, het ging zo door de dingen die ik meegemaakt had.

Wat er ook gebeurde was dat ik na twee jaar studeren mijn diploma niet in ontvangst kon nemen, het was (nog) niet gelukt om de opleiding succesvol af te ronden. Dat was een pijnlijke ervaring, met name omdat dit me eerder in mijn leven ook was overkomen. Ik heb wel op de HAVO gezeten maar deze niet kunnen afronden met een diploma. Op dat moment was ik bijna geneigd te denken: zie je wel, ik ben wel te oud om te leren, het lukt me niet.

Na een periode van even helemaal niets heb ik besloten te gaan herkansen, een nieuw eindwerkstuk en ook twee toetsen die ik opnieuw moest doen. Dat vraagt van me om weer bezig te gaan met de lesstof, lezen en nog meer lezen. En ik merk dat ik er nu anders tegenaan kijk, mijn hersenen zijn misschien niet meer zo flexibel, het lukt wel degelijk om er nieuwe dingen in te stoppen en daarmee aan de slag te gaan.

Eén van de dingen die ik hoop te zijn is een inspiratiebron zijn voor anderen: ook als je bijna 60 en nu zelfs boven de 60 bent kan je blijven leren, kan je jezelf steeds beter leren kennen en begrijpen.

Tegelijkertijd moedig ik je aan om niet te wachten tot je bijna 60 bent om jezelf beter te leren kennen. Ga ermee aan de slag. Ontdekken, accepteren en daarna inzetten van jouw eigenschappen maken de wereld een stukje mooier!
Wat wil jij leren of ben jij aan het leren?