Skip to content

Als leider was ik ongezond

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: als leider was ik een ongezonde leider. Ik noem hieronder een lijstje met ongezond en ineffectief gedrag waar ik en de mensen om mij heen last van hadden:

  • Ik was overgevoelig voor kritiek,
  • Ik werkte makkelijk teveel en kon me maar moeilijk ontspannen,
  • Ik vond klaarstaan voor anderen belangrijker dan klaarstaan voor mezelf en
  • Ik kon mijn emoties niet laten zien in gesprekken met anderen, omdat ik ze me helemaal niet bewust was.

Ik dacht: welke leider is volmaakt? En probeerde er het beste van te maken. Ik deed gewoon mijn uiterste best en dacht dat dat voldoende was. Dat is het niet. Natuurlijk is het fijn als je je best doet, daar is niets mis mee. Ik dacht dat ik wel weg zou komen met bovenstaande punten. Maar zo werkt het niet. Iedere leider moet zijn eigen sterken en zwakten kennen. Sterkten om daarvanuit te handelen en goed te weten wat je vooral niet moet doen. Met je zwakten, je karakter issues en je tekortkomingen moet je gewoon aan de slag gaan. En geloof me: dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is makkelijker te reageren zoals je altijd hebt gedaan, in tijden van stress en drukte komt ‘oud gedrag’ eerst. Omdat dit dermate is ingesleten is dit je voorkeursgedrag. Na vele jaren als leider in de kerk ontdekte ik dat er in mijn leven op een aantal punten achterstallig onderhoud was. De crisissen hebben hierbij geholpen. Wrijving in de samenwerking met een collega, conflicten in relaties en heftige problemen in het gezin. Ik ben zelf verantwoordelijk voor dit achterstallige onderhoud. Ik durfde onder ogen te zien dat er werk aan de winkel is en ben aan de slag gegaan. De zaken die ik noem hebben met het fundament van mijn leven te maken. Ze zijn als het ware in mijn fundament gegroeid. Om een voorbeeld te noemen: ik kende mijn emoties niet, omdat ik geen ruimte aan gaf. Dit had zeker te maken met het feit dat ik in de laatste jaren van de lagere school gepest was. Daar kwamen mijn emoties boven en werd ik hierom belachelijk gemaakt. De les van toen was simpel: nooit meer doen! Maar ik voelde me klem zitten. Ik was niet helemaal mijzelf.

Dit is wat ik de afgelopen jaren heb gedaan:

  • Ik ben me kwetsbaar gaan opstellen in moeilijke gesprekken met medeleiders en medewerkers en gemeenteleden.
  • Ik vraag om hulp als ik niet weet hoe ik verder moet.
  • Ik ken mezelf nu beter, waardoor ik weet wat er bij mij hoort en wat er niet hoort en mag verdwijnen.
  • Ik ben eerlijker geworden tegen mezelf en anderen over wat ik voel en dat het er mag zijn. Ik voel mijn emoties en kan ze laten spreken.
  • Ik sta meer stil voor reflectie en bezinning. Ik ben me meer bewust van wat ik vind: heerlijk!

Ik ben een completer mens geworden, kwetsbaar en echt. Ik ben een veel gezondere leider geworden. Eén die het vol kan houden op de lange termijn. Aan alle kanten fit en vitaal. Hoe zit dat met jou?

Op zaterdag 2 april 2016 spreek ik samen met mijn collega Cris van Dusseldorp over dit onderwerp tijdens het seminar ‘Emotioneel gezond leiderschap’.

Ik ben Michiel Santman, 58 jaar. Tot 1 januari 2023 was ik werkzaam als voorganger in Shelter Haarlem, een moderne kerk in Haarlem Noord. Als coach en trainer ondersteun ik anderen in hun ontwikkelingsproces. Dat doe ik in individuele gesprekken rondom thema’s als ‘ontdek je missie’, ‘wees authentiek’ en ‘wees emotioneel gezond’.
Ik train mensen in het verder ontwikkelen van hun vaardigheden op het gebied van (persoonlijk) leiderschap en communicatie. Als teamcoach begeleid ik teams die meer uit de teamsamenwerking willen halen of dreigen vast te lopen. Ik spreek hen aan op de gezamenlijke verantwoordelijkheid en teamkracht. Issues die tussen mensen spelen horen niet onder tafel te liggen maar ‘erop’!

Back To Top